|
||||||
|
||||||
| Historia Autosanu | ||||||
| Lata 1944 - 1949 | ||||||
|
1944
9 sierpnia 1944 - wyzwolenie Sanoka. Tymczasowy zarząd fabryki w osobach Dyrektora Naczelnego F. Schneidera, inż. J. Dymeckiego i ślusarza Jana Witkowskiego wydał odezwę do byłych pracowników, nawołując do odgruzowywania zakładu. 
Październik 1944 - do odgruzowywania zgłosiło się 92 pracowników. W dniu przejęcia zakładu przez Tymczasowy Zarząd na terenie zakładu znajdowało się: 11 nowych spawanych wagonów towarowych, których produkcję rozpoczęto podczas okupacji, 10 sztuk podwozi wagonów do przewozu gazu, jeden czteroosiowy wagon osobowy oraz półfabrykaty do budowy dalszych siedmiu wagonów. Kiedy tylko można było uruchomić pierwsze maszyny, zaczęto realizować zamówienie od jednostki wojskowej na wykonanie 50 tys. klamer potrzebnych do odbudowy zniszczonych mostów. Oprócz tego rozpoczęto produkować wszystko to, na co był w ówczesnym czasie popyt: wiadra, noże, brony, zawiasy, siekiery, pługi, piecyki do ogrzewania, okucia budowlane, itd. 1945 W drugiej połowie stycznia 1945 nawiązano kontakt z PKWN w Lublinie, sygnalizując rozpoczęcie pracy w Fabryce Wagonów w Sanoku, uzyskując pierwsze zamówienia na wagony. 22 maja 1945 roku uruchomiono w zakładzie własną elektrownię. Nadmiar posiadanej energii elektrycznej był sprzedawany miastu, aż do chwili otrzymania przez Zarząd Miasta prądu z Elektrowni w Męcince tj. do grudnia 1945. W dniu 5 czerwca 1945 zakład został przejęty przez zjednoczenie Przemysłu Taboru i sprzętu wojskowego w Poznaniu. Tymczasowy Zarząd został przekształcony w jednoosobowe kierownictwo w osobie Dyrektora Naczelnego F. Schneidera. Już 14 lipca 1945 zostaje podpisana z Ministerstwem Komunikacji umowa na remont 500 wagonów towarowych. 
1946 22 września 1946 roku odbyła się uroczystość przekazania 100 wagonu towarowego wykonanego po wojnie. 
1947 W roku 1947 przystąpiono do budowy nowej hali montażowej wagonów mogącej jednorazowo pomieścić 70 wagonów. Halę ukończono w 1948 roku. 
1948 22 lipca 1948 roku przekazanie dla trasy W-Z w Warszawie 15 wagonów tramwajowych. 
Fot. z archiwum J. Jankiewicza. 
Od roku 1948 powoli zmienia się profil produkcji sanockiego zakładu. Zamiast mało opłacalnej produkcji wagonów towarowych i tramwajów, zakład ma produkować sprzęt samochodowy. Wymagało to przestawienia parku maszynowego, oraz należało przekwalifikować załogę. 
W roku 1948 na mocy porozumień międzynarodowych (pomoc UNRA) dotarło z Danii do Sanoka 152 sztuki podwozi samochodowych Bedford OLBZ. Na bazie tych podwozi budowano samochody gaśnicze dla straży pożarnej o symbolu N70. Nadwozie było całkowicie metalowe a jego konstrukcja stanowił szkielet wykonany z profili zamkniętych. 
Cykl produkcyjny samochodu pożarniczego N70 na podwoziu Bedford. 
1949 W latach 1949-52 doczepy ND były seryjnie produkowane w Sanockiej Fabryce Wagonów 
Fot. Muzeum Historyczne w Sanoku Nr inw.: MHS/F/2168. 
Montaż wagonów dla transportu węgla. |
||||||
| Wiek XIX <<<< 1900-13 <<<< 1914-27 <<<< 1928-44 <<<< 1944-49 >>>> 1950-57 >>>> 1958-66 >>>> 1967-74 >>>> | ||||||
| >>>> 1975-80 >>>> 1981-89 >>>> 1990-95 >>>> 1996-2000 >>>> 2001-03 >>>> 2004-06 >>>> 2007 >>>> 2008 >>>> | ||||||
| >>>> 2009 >>>> 2010 >>>> 2011 >>>> 2012 >>>> 2013 >>>> 2014 >>>> 2015 >>>> 2016 >>>> 2017 >>>> 2018 >>>> | ||||||
| >>>> 2019 >>>> 2020 >>>> 2021 >>>> 2022 >>>> 2023 >>>> 2024 | ||||||
| © 2007 - 2024 Szczudlik | ||||||
|
